Na današnji dan prije tačno dvadeset godina u Beogradu je u 83. godini preminula Savka Saša Javorina-Vujović, ličanka koja je bila učesnica Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politička radnica i narodna heroina.

 Rođena je 4. avgusta 1918. godine u Studencima pored Gospića, a potiče iz srpske porodice. Gimnaziju je učila u Gospiću i Zagrebu, a srednju medicinsku školu u Beogradu. U školi je došla u dodir sa omladinskim pokretom, kojem je pristupila 1936. godine. Radila je u Omladinskoj sekciji Ženskog pokreta, Zadruzi mladih devojaka, potom u društvu Polet i u stručnom udruženju medicinskih sestara.

Zatvarana  je 1937.  i 1940. godine, a poslije izlaska iz zatvora, aprila 1940. godine, primljena je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Kada je počeo ustanak 1941. godine, Javorina je bila sekretar partijske organizacije pri bolnicama u Beogradu. Radila je na okupljanju sanitetskih kadrova za partizanske odrede i prikupljanju sanitetskog materijala. Septembra 1941. godine je otišla iz Beograda u Rasinski partizanski odred. Najprije je bila borac, a zatim je kao politički komesar čete, sudjelovala sa ovim odredom, u mnogim borbama.

Godine 1943. postala je član Oblasnog komiteta KPJ za Kosovo i Metohiju, te politički komesar Prve kosovsko-metohijske brigade. U februaru 1944. godine biva ranjena na Biljači u borbi sa bugarskim  jedinicama. Njena brigada koja se probijala ka Jegejskoj Makedoniji vodila je neprekidne borbe sa četnicima. Na putu od Kozjaka za Kukuš planinu, koji je trajao dvadeset i pet dana, brigada je vodila trideset borbi. U vrlo teškim uslovima, u neprekidnoj borbi, čitava brigada je pokazala izvanredan heroizam. Savka, politički komesar, bila je oličenje toga heroizma.

Jula 1944. godine Savka je prešla u Osmu srpsku brigadu 22. divizije u kojoj je, takođe bila politički komesar. U decembru je došla u oslobođeni Beograd i formirala partijsku organizaciju. Kasnije je bila sekretar Trećeg rajonskog komiteta partije u Beogradu. Godine 1946. odlazi u Zaječar i postaje sekretar Sreskog i član Okružnog komiteta KPJ za Zaječar. Od 1947. do 1953. radila je u kadrovskoj upravi CK KP Srbije, u Beogradu, a od 1953. do 1955. godine je bila sekretar Sreskog komiteta SKJ za Svetozarevo. Od 1955. godine radila je u administarciji Saveznog izvršnog veća u Beogradu.

Nosilac je Partizanske spomenice 1941. godine, a Ordenom narodnog heroja odlikovana je 9. oktobra 1953. godine.

Na prijedlog Crvenog krsta Jugoslavije Savka Javorina-Vujović dobila je jedno od najvećih svjetskih priznanja za humanost – medalju “Florens Najtingejl”.