Foto: Žarko Bašić/PIKSELL
Zvonko Špišić rodio se 26. februara 1937. godine u Zagrebu. Muzikom se profesionalno počeo baviti od 1958. godine. Muzičku školu nije završio, već je samouk. Objavio je više od 320 skladbi te je za svoj rad primio šezdesetak domaćih i inozemnih nagrada i priznanja.
U muzičkom opusu najpoznatije su mu skladbe koje se vežu uz Zagreb poput “Zagrebačke španciracije”, “Grič u suncu, Grič u seni”, “Trešnjevačka balada”, “Zagrebačko ljeto”, “Zagreb i ja”, “Zakaj volim Zagreb”, “Od Selske do vječnosti”, “Tango argentino”, “Trešnjevački plac”, “Stari dečki”, “Pisme gosponu J. Prevertu v Pariz” i mnoge druge.
Kao likovni umjetnik priredio je 18 samostalnih i veliki broj skupnih izložbi. Objavio je tri knjige s tekstovima svojih pjesama, od kojih mnogi pripadaju antologiji hrvatske lirike.
Osim brojnih skladbi koje se povezuju s Gradom Zagrebom, Zvonko Špišić napisao je i niz mediteranskih skladbi, među kojima su “Šjor Perina”, “Barbara”, “Konoba kod dva ferala”, “Barkarole, barkarole”, “Materina spara”, “Bog nek ti pozlati ruke”, “Zvona moga grada” i mnoge druge.
Špišić je posljednji koncert održao još 2000. godine, i tada je proslavio 40 godina na sceni. Posljednjih godina živio je povučeno u svojoj kući na Trešnjevci.
Izvor: Večernji.hr
